art. 6 k.c., tradycyjnie zaliczany do instytucji prawa materialnego

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa. Przyznając okoliczność zatrudnienia powódki i rozwiązania z nią umowy o pracę pozwany pracodawca dowodził, że przyczyną podjętej względem powódki decyzji personalnej było popełnienie przez pracownika przestępstwa, które uniemożliwia go dalsze zatrudnianie na zajmowanym stanowisku. W oświadczeniu złożonym w dniu 4 lutego 2013 r. powódka przyznała się do kradzieży środków pieniężnych z rachunku bankowego pozwanej. Powódka wykorzystała bowiem zbieżność firm z podmiotem z którym pozwana współpracowała i realizowała przelewy na rachunek związany z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Pozwana wskazała jednocześnie, że poza nawiązanym stosunkiem pracy strony nie współpracowały w innej formie. Tym sposobem w okresie od dnia 24 lutego 2010 r. do dnia 21 grudnia 2012 r. dokonano płatności na rachunek (...) w kwocie 496.830,09 złotych. Powyższą należność zasądził od powódki na rzecz pozwanej Sąd Okręgowy w Toruniu - Sąd Gospodarczy wydając nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym. Pozwana skierowała jednocześnie zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury.
Wobec rozwiązania stosunku pracy pozwana sprostowała treść wydanego pracownikowi świadectwa pracy poprzez dokonanie zapisu o rozwiązaniu umowy o pracę z dniem złożenia powódce stosownego oświadczenia.
Sąd Rejonowy we Włocławku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2013 r. IV P 82/2013 zasądził od pozwanej G.K. na rzecz powódki J.S. kwotę 4.650,00 złotych brutto tytułem wynagrodzenia za płacę (pkt I sentencji); zasądził od pozwanej G.K. na rzecz powódki J.S. kwotę 1.050,00 złotych brutto tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (pkt II sentencji); w pozostałej części oddalił powództwo (pkt III sentencji); nakazał pobrać od pozwanej G.K. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego we Włocławku kwotę 285,00 złotych tytułem zwrotu części kosztów sądowych, od uiszczenia których powódka zwolniona była z mocy prawa (pkt IV sentencji); w pozostałej części kosztami sądowymi obciążył Skarb Państwa - Sąd Rejonowy we Włocławku (pkt V sentencji); koszty zastępstwa procesowego zniósł wzajemnie między stronami (pkt VI sentencji).
W pisemnych motywach orzeczenia Sąd Rejonowy we Włocławku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wskazał na następujące ustalenia faktyczne:
W dniu 10 listopada 2009 r. J. S. nawiązała stosunek pracy z G.K., prowadzącą na własny rachunek działalność gospodarczą pod firmą (...) w K. Podstawę zatrudnienia powódki stanowiła umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony. Na mocy zapisów umownych powierzone zostały powódce obowiązki głównej księgowej w pełnym wymiarze czasu pracy i za miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 4.210,00 złotych brutto.
W ostatnim okresie zatrudnienia powódki miesięczne wynagrodzenie wynosiło 4.650,00 złotych brutto.
Powierzony powódce zakres obowiązków obejmował:
- zorganizowanie, sporządzanie, przyjmowanie, obieg i archiwizację dokumentów w sposób zapewniający właściwy przebieg operacji gospodarczych
- bieżące i prawidłowe prowadzenie księgowości w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe dokonywanie rozliczeń finansowych
- obliczanie wynagrodzeń dla pracowników
- obliczanie zasiłków chorobowych płatnych przez pracodawcę oraz innych świadczeń z zakresu ubezpieczeń społecznych
- prowadzenie kart wynagrodzeń oraz pełnej dokumentacji płacowej oraz jej przechowywanie przez okres wymagany przepisami
- wydawanie zaświadczeń o wysokości wynagrodzenia na żądanie pracowników oraz zainteresowanych instytucji
- dokonywanie poboru miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy i sporządzanie rozliczeń z Urzędem Skarbowym w przewidywanych przepisami terminach
- sporządzanie informacji o rocznych dochodach pracowników
- ustalanie wynagrodzeń dla celów emerytalno-rentowych
- prowadzenie spraw ubezpieczeniowych pracowników, którym potrącana była składka.
Przedmiot prowadzonej przez pozwaną działalności gospodarczej koncentruje się na realizacji usług budowlanych. Na stanowiskach pracowników umysłowych pozwana zatrudniała jedynie powódkę oraz dyrektora handlowego oraz, w ramach umowy cywilnoprawnej, specjalistę do spraw b.h.p. Pełnomocnikiem pozwanej, zajmującym się całokształtem spraw związanych z działalnością gospodarczą był mąż pozwanej - W. K.
Faktyczne obowiązki powódki koncentrowały się na księgowaniu wytwarzanej i prowadzonej w związku z działalnością gospodarczą pozwanej dokumentacji. Zadania powódki nie były bezpośrednio związane z realizacją przelewów bankowych. To pozwana decydowała komu, w jakim terminie i jakie należności zapłacić. W tym zakresie pracodawca działał w porozumieniu ze swoim mężem, który posiadał pełną wiedzę odnośnie podmiotów, z którymi pozwana formalne współpracowała. Powódka sporządzała jedynie zestawienia należności na dany dzień. Na żądanie pozwanej i jej męża powódka załączała do nich każdorazowo faktur drukowanych bezpośrednio lub skanowanych przez powódkę.